داف خائن

حوصله تعریف ادامه تنها در خانه رو ندارم، تا همین قدر که تا من رفتم سر کار و برگشتم مثل اینکه جادو جنبلم کرده باشن هی بد آوردم و هی به رو خودم نیاوردم.

یه چند وقتیه که یه مزاحم شاس دارم، بعد این حیوونی فکر می کنه من جنس لطیفم؛ زنگ می زنم جواب نمی ده، تا میس هم می ندازه میخوام جواب بدم قطع می کنه، اینه که چند روزی هست یکی قربون صدقم می ره. صبح با صبح بخیر و شب با شب بخیر و اس ام اس های عشقولانه مَکُش مرگ من خلاصه ما رو ...موده. (ولی خدایی ما پسرا چه با احساس مخ می زنیم) جالبش اینه اینقدر پرو ِ جواب نمی دی، اس ام اس می زنه شاکی !! که چرا جواب نمی دی ؟؟؟؟!! انگار داره با مادر بچه هاش می حرفه!!  امروز باز صبح که پا شدم کلی اس ام اس و میس داشتم. بهش اس ام اس زدم که عزیز ِ من آخه همش با اس که نمیشه بذار تِلی بحرفیم، من اینجوری سختمه خب دیدم دلیوری مَسیجم نیومده زنگ زد. منم نامردی نکردم هر چی از مهد تا الان یاد گرفتم تند تند گفتم تا قطع نشده بشنوه؛ حتی براش شعر هم خوندم، آشغال و زباله و چقدر بی ادبی‏ام گفتم، آخرش هم یه تف بهش کردم  ! نگاه به گوشی کردم دیدم هیشکی توش نیست.

بعد از چند مین اس ام اس زد چرا گوشی و دادی داداشت؟؟؟ خیلی بی معرفتی!! داشتیم؟؟؟

من الان حس ِ داف خیانتکاری و دارم که بعد از چند سال رفاقت و گرمابه و گلستان و شطرنج زدن و اینا به زیدش نارو زده